06. Desnoods in spiegelschrift

Vokalen, op de klinkerweg verdwaald,

ze klampen konsonanten aan. Waartoe

zo samengaan? Ze zeggen nog geen boe

of bah, of dat dit koppel koeterwaalt.

Ze zwerven her en der, maar onbepaald

een doelwit zoekend. Wie vertolken hoe

een allegaartje uit het ratjetoe

van restjes taal, eens overhoopgehaald?

Betekenissen kozen ’t hazepad.

Als ik op klanken jaag, ze levend vat,

vóór ik ze thuis breng, gaan ze al om zeep.

Hoe ik ze levend vang? Hier zit de kneep:

groef ik voor hen een echoput – ik had

hun spiegelbeeld als letters in mijn greep.

Februari 1987