12. Geladen

Een opening in taal wordt soms gedicht.

Zie ik geen gat door zeggen wat ik moet,

ik hou de klank wel in de kieren goed:

één noot verklaart betekenis wellicht.

De zin is een spiraal, met stroom gevoed.

Geladen passies zoeken evenwicht.

Dynamo’s zetten worden om in licht.

De energie staat, explosief, in gloed.

Wie antithesen tot één punt versmalt,

vangt poëzie die eenheid samenbalt.

Maar vorm en inhoud vallen weer uiteen.

Jij enige, mijn liefste, bent alleen

betekenis die ik in regels pers.

Ik ben niet zonder jou. Mijn pijn is vers.

Juni 1986